انواع طرحهای تامین مالی جمعی بر پایهی مشارکت در درآمد

انواع طرحهای تامین مالی جمعی بر پایهی مشارکت در درآمد
1401/6/20
نوع:
استارتاپ ها
نویسنده: امیر امینی
تامین مالی جمعی(Crowdfunding) یکی از روشهای کاربردی و رایج در بازار سرمایه جهان است و در ایران نیز طی سالهای اخیر رونق قابل توجهی گرفته و بسیاری از شرکتها تمایل دارند تا از این طریق جذب سرمایه کنند. سکوهای تامین مالی جمعی همواره تلاش میکنند تا با در نظر گرفتن همه جوانب قانونی و اقتصادی، بهترین طرحهای تامین مالی جمعی را ارائه دهند و از این رو مدلهای مختلفی برای این طرحها وجود دارد.
در این مقاله از کارن کراد به سراغ انواع جمعآوری وجوه در طرحهای تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد میرویم تا نسبت به انتخابهای یک سرمایهگذار در میان طرحهای تامین مالی جمعی بیشتر آشنا شویم.
روش تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد یک روش محبوب و موثر در میان انواع مدلهای تامین مالی جمعی در جهان و به خصوص ایران بوده که با توجه به سازوکارهای منحصربهفردی که دارد، مورد توجه سرمایهگذاران و شرکتها قرار گرفته است.
در روش تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد، سرمایهگذاران با سرمایهگذاری در یک طرح- که توسط شرکت سرمایهپذیر ارائه شده- در سود و زیان آن طرح شریک خواهند شد. در این مدل دیگر مسئله ربوی بودن سود سرمایهگذاری که صددرصد و بدون در نظرگرفتن زیان طرح باشد، مطرح نیست. البته این بدین معنا هم نیست که ریسک سرمایهگذاری در این مدل بالا باشد و روشهای متعددی به کار گرفته میشود تا در این گونه طرحها حداقل امنیت اصل سرمایه سرمایهگذاران حفظ شود.
برای آشنایی بیشتر با روند تامین مالی جمعی پیشنهاد میکنیم مقاله آشنایی با روند تامین مالی جمعی در ایران را مطالعه کنید.
انواع جمع آوری منابع در تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد
اگرچه کلیت طرحهای تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد یکسان به نظر میرسند، اما در حقیقت تفاوتهای ظاهرا کوچک، اما مهم و تاثیرگذاری بین آنها وجود دارد که سرمایهگذار باید با آشنایی نسبت به این تفاوتها، در سرمایهگذاریهای خود هوشمندانه عمل کند.
به طور کلی جمعآوری منابع در تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد سه حالت اصلی دارد:
- همه یا هیچ
- شناور
- شناور پلکانی
در ادامه به بررسی هرکدام از این حالتها میپردازیم.
همه یا هیچ
در طرحهای "همه یا هیچ"، سرمایهپذیر تنها با رسیدن به همه مبلغ مورد نیاز خود برای سرمایهگذاری میتواند طرح را اجرایی کند و در غیر این صورت امکان آغاز فعالیت ندارد. به طور مثال یک شرکت برای خرید دستگاههای صنعتی جهت راهاندازی خط تولید جدید درخواست 4 میلیارد تومان جذب سرمایه به روش تامین مالی جمعی با مدل مشارکت در درآمد میدهد و تنها با دریافت همین مبلغ میتواند دستگاههای لازم را خریداری کند. پس این طرح از نوع "همه یا هیچ" تعریف خواهد شد؛ یا همه مبلغ مورد نیاز، یا در صورتی که در پایان زمان طرح به عدد مورد نظر نرسید، طرح شکست میخورد و سرمایهها به سرمایهگذاران بازگردانده میشود. قابل ذکر است که مدت زمان این کمپین 30 روزه است.
شناور
حالت "شناور" یکی از انواع رایج روش جمع آوری منابع در تامین مالی جمعی با مدل مشارکت درآمد محسوب میشود. در حالت شناور، یک حد مینیمم در طرح گنجانده میشود که در صورت رسیدن به این حد، طرح دیگر شکستخورده نیست و باز هم قابلیت اجرایی دارد. فرض کنید یک شرکت برای خرید مواد اولیه به 3.5 میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد و در طرح خود یک حد مینیمم 2 میلیارد تومانی قرار میدهد. اگر در فرآیند جذب سرمایه به عدد 2 میلیارد برسیم، طرح موفق خواهد شد و اگر به حداکثر مبلغ مورد نیاز خود نرسید، اما باز هم جذب سرمایه ادامه داشت(مثلا تا 3 میلیارد تومان)، باز هم شرکت سرمایه را دریافت میکند و میتواند با آن به اهداف خود در طرح برسد. تنها در حالتی که طرح به حد مینیمم هم نرسد، شکستخورده قلمداد میشود که معمولا احتمال آن کم است، اما غیرممکن هم نیست. این کمپین نیز در مدت زمان 30 روز جمع آوری میشود.
شناور پلکانی
حالت "شناور پلکانی" شباهت فراوانی به حالت شناور دارد، اما با یک تفاوت کلیدی. در حالت شناور پلکانی هم برای طرحهای جذب سرمایه حد مینیمم تعریف میشود و درست مانند حالت شناور، زمانی که جذب سرمایه به این حد برسد، طرح موفقیت آمیز قلمداد میشود و قابلیت اجرایی دارد. تفاوت حالت شناور پلکانی با حالت شناور مربوط به زمانیست که سرمایه جذبشده بیش از حد مینیمم باشد، اما به مقدار مورد نیاز نهایی نرسد. همان طور که پیشتر اشاره شد، در حالت شناور هرمقدار سرمایه جذبشده بیش از مینیمم- فارغ از این که کل سرمایه جذب شود یا نه- توسط سرمایهپذیر دریافت میشود. اما اگر طرح به صورت شناور پلکانی باشد، مابهتفاوت مبلغ جذبشده به سرمایهگذاران برگردانده خواهد شد. گفتنی است که در این حالت پس از آن که طرح به حد مینیموم خود برسد، تا زمانی که مهلت 30 روز تکمیل شود، برای جذب سرمایه باز می ماند و در این صورت شانس جذب سرمایه به طور کامل به طرح داده خواهد شد.
فرض کنید یک شرکت برای تولید دو دستگاه به 4 میلیارد سرمایه نیاز دارد و قیمت تولید هرکدام از دستگاهها هم 2 میلیارد است. در جذب سرمایه این شرکت، حد مینیمم 2 میلیارد تومان و نوع طرح هم شناور پلکانی خواهد بود. زمانی که طرح به حد مینیمم رسید(یعنی 2 میلیارد تومان)، جذب سرمایه موفق بوده و شرکت میتواند حداقل یکی از دو دستگاه را خریداری کند. اما اگر به تمام سرمایه مورد نیاز خود یعنی 4 میلیارد تومان نرسد و فرضا 3 میلیارد تومان شود، مابهتفاوت سرمایه نسبت به حد مینیمم- که در این طرح 1 میلیاردتومان میشود- را به سرمایهگذاران برمیگرداند. چرا که در واقع این مقدار برای خرید دستگاه دوم کافی نیست و سرمایهپذیر نمیتواند با آن کاری انجام دهد.
همان طور که مشخص است، طرح شناور پلکانی برای نوع خاصی از سرمایهگذاری مناسب است و در آن همه ساز و کارها تنها با یک هدف و آن حفظ سرمایه سرمایهگذار و در مرحله بعد سودآوری طرح تعیین شدهاند.
سکوی تامین مالی جمعی کارن کراد به عنوان کارگزار فرابورس و یکی از مهمترین شرکتهای فعال در زمینه تامین مالی جمعی بر پایه مشارکت در درآمد تلاش میکند تا با در نظرگرفتن همه جوانب بهترین و مناسبترین طرحهای تامین مالی جمعی را به سرمایهگذاران ارائه دهد. همچنین شما میتوانید برای ارتباط مستقیم با کارن کراد از طریق ایمیل شرکت به نشانی info@karencrowd.com و شماره ۰۹۰۵۴۹۶۸۵۰۷ در تماس باشید.